Algieria- Moja Szczypta Orientu

Na Instagramie często widuję osoby, które same nazywają siebie expatami, mieszkając za granicą, a jednocześnie te same osoby w rozmowie czy opisach innych ludzi (nie-Europejczyków) używają słowa „imigrant”. Na tzw. Zachodzie często mówi się: „Jestem expatem w Maroku/Egipcie/Tajlandii”. Tymczasem osoba z Afryki, Azji czy Ameryki Łacińskiej, która mieszka w Paryżu, Londynie czy Berlinie, nazywana jest po prostu imigrantem, migrantem lub emigrantem (jak sami wiecie, różne określenia są różnie używane- samodzielnie możecie doczytać kiedy). A przecież w obu przypadkach chodzi o to samo: ktoś mieszka w innym kraju niż ten, w którym się urodził. Różnica nie tkwi w definicji, lecz w tym, kto ma przywilej brzmieć „międzynarodowo”, a kto zostaje sprowadzony do „obcego”. Expat brzmi prestiżowo, profesjonalnie, nowocześnie. Imigrant w mediach i dyskursie publicznym często kojarzy się z biedą, problemem, zagrożeniem, z „tym, który nie pasuje”. To nie przypadek. To język, który odzwierciedla hierarc...

Bliski i Daleki Wschód czyli kolonialny język utrwalający hierarchię. Jesteśmy przesiąknięci tym nazewnictwem- uczymy się go w szkołach, widzimy w podręcznikach i mediach. Większość osób używa tych terminów z przyzwyczajenia i bez złych intencji. Warto jednak zdawać sobie sprawę, jak powstały, i świadomie próbować zmieniać swój język, bo słowa kształtują nasze postrzeganie świata i ludzi. Ostatnio pisałam Wam o języku kształtującym rzeczywistość w kontekście słów migrant i expat. Tekst  tutaj . Dziś bierzemy na tapet tzw. Bliski i Daleki Wschód.  Terminy „Bliski Wschód” i „Daleki Wschód” są wynikiem europejskiej perspektywy z XIX i XX wieku. Europejczycy wyznaczali siebie w centrum świata, resztę świata określały poprzez własny punkt odniesienia- „blisko”, „daleko”, „na wschód od nas”. „Bliski Wschód” sugerował region strategicznie ważny, ale wciąż podporządkowany ,,Zachodowi" politycznie i kulturowo. „Daleki Wschód” czyli odległy, ,,egzotyczny", pełen ,,orientalnych" wy...