Eid al Adha w Algierii. Czym jest święto ofiarowania i jak je celebrują Algierczycy
Muzułmańskie święto Eid al Adha (w Algierii potocznie nazywane l'Aid lub Eid al kebir).
W Algierii święto trwa 2 dni lub dłużej jeśli wypada przed weekendem. Miesiąc przed otwierają się specjalne targi na których można kupić barany. Większość ludzi kupuje barana 2 lub 1 tydzień przed świętami.
Jak celebruje się Eid w Algierii?
W pierwszy dzień świąt, po porannej modlitwie, zarzyna się barana i czyści mięso. Wiele osób umawia na ten cel rzeźnika, choć niektórzy decydują się wykonać to samodzielnie. Inni po prostu udają się do sklepu, by kupić kilka kilogramów mięsa.
Pierwszy posiłek spożywa się około godziny 12:00. Najczęściej są to szaszłyki z grilla — wątróbka i mięso owinięte w tłuszczyk, przypominający nasz boczek. Grilla przygotowuje się w domu, na balkonie, w lesie albo na plaży. Czynne są również budki i restauracje serwujące szaszłyki.
Tego dnia dominuje odpoczynek i spotkania z rodziną. Osoby praktykujące udają się do meczetu na modlitwę.
Następnego dnia porcjuje się mięso, a zgodnie z zasadami islamu, jedną trzecią przeznacza się dla potrzebujących — mogą to być sąsiedzi lub inne osoby w trudnej sytuacji. Po południu znów odwiedza się rodzinę lub przyjmuje gości we własnym domu.
Kontrowersje związane ze świętem
Wielu ludzi (choć warto podkreślić, że nie wszyscy) w krajach arabskich nie ma odpowiedniej wiedzy na temat prawidłowego, czyli zgodnego z islamem — szybkiego i możliwie bezbolesnego — uboju zwierzęcia (tzw. halal). Zamiast powierzyć to zadanie wykwalifikowanemu rzeźnikowi, decydują się na samodzielne zabicie, często powodując zwierzęciu cierpienie i robiąc to na oczach innych zwierząt.
Dodatkowo, niektórzy robią sobie zdjęcia — zarówno z żywym, jak i już martwym zwierzęciem.
Mentalność w tej kwestii zmienia się bardzo powoli, dlatego tak ważne jest edukowanie dzieci już od najmłodszych lat — uczenie ich empatii, szacunku do zwierząt oraz świadomości, że sprzeciw wobec głupoty nie oznacza walki z tradycją. Tradycje można i warto kultywować, ale należy to robić z głową i sercem.
Jak złożyć życzenia na Eid al Adha w dialekcie algierskim?
Jeśli chcecie złożyć życzenia swojemu znajomemu/znajomej z Algierii możecie użyć wyrażenia- Eid Moubarak. Jeśli kierujecie życzenia do więcej niż jednej osoby- Aidkoum Moubarak. Możecie też powiedzieć Saha Aidek lub do więcej niż jednej osoby Saha Aidkoum.
Ile kosztuje baran na Eid al-Adha w Algierii – i jak to możliwe, że ludzi na to stać?
W 2025 roku ceny baranów na święto Eid al-Adha w Algierii znów budzą duże emocje. Sytuacja gospodarcza, kilkuletnia susza oraz rosnące koszty hodowli doprowadziły do tego, że koszt zwierząt ofiarnych osiąga zawrotne poziomy. Rząd, próbując złagodzić skutki kryzysu, ogłosił plan importu miliona owiec, oferując je po ustalonej cenie 40 000 dinarów algierskich – czyli około 1200 zł.
To jednak tylko opcja dla części społeczeństwa. Na rynku lokalnym ceny potrafią być dużo wyższe – sięgają nawet 200 000 dinarów (ok. 6000 zł).
Dla porównania: średnia miesięczna pensja w Algierii wynosi od 40 000 do 60 000 dinarów, czyli kupno takiego barana może pochłonąć od trzech do pięciu pensji przeciętnego pracownika. To tak, jakby w Polsce baran kosztował 12 000–20 000 zł.
Minimalna pensja w Algierii wynosi 20 000 dinarów algierskich miesięcznie, co odpowiada około 600 zł. W kontekście cen baranów na Eid al-Adha, które mogą sięgać nawet 200 000 dinarów (około 6000 zł), minimalna pensja stanowi zaledwie ułamek tej kwoty. Oznacza to, że zakup barana może pochłonąć równowartość 10-krotności minimalnego wynagrodzenia, co stanowi ogromne obciążenie finansowe dla wielu rodzin.
Jak więc to możliwe, że tylu Algierczyków co roku dokonuje zakupu zwierzęcia ofiarnego?
● Ogromne wyrzeczenia i oszczędności
Dla wielu rodzin Eid al-Adha to nie tylko święto – to religijny obowiązek i honor. W związku z tym wiele osób oszczędza przez cały rok, odkładając pieniądze specjalnie na ten cel. Zdarza się, że rezygnują z innych potrzeb, by móc wypełnić rytuał ofiary.
● Zakupy grupowe i współdzielenie kosztów
Częstą praktyką jest zakup barana na spółkę – między braćmi, kuzynami, sąsiadami lub nawet kolegami z pracy. Zwierzę kupowane jest jako wspólna ofiara, a mięso dzielone. W islamie dopuszcza się taki podział (do siedmiu osób w przypadku większych zwierząt jak krowy czy wielbłądy, ale w praktyce dotyczy to też baranów, szczególnie w sytuacjach kryzysowych).
●Wybór tańszych lub mniejszych zwierząt
Nie każdy kupuje okazałego barana za 200 000 dinarów. Istnieją opcje tańsze: młodsze, drobniejsze zwierzęta, często kupowane na terenach wiejskich, gdzie ceny są znacznie niższe niż w miastach. W tym roku dużą ulgą dla wielu rodzin będzie możliwość zakupu importowanych owiec po stałej, niższej cenie – dostępnych w punktach sprzedaży nadzorowanych przez państwo.
● Kredyty, chwilówki i pomoc z zagranicy
Nie brakuje też takich, którzy finansują zakup z pomocą banków, pożyczek społecznych albo chwilówek. To ryzykowne, ale dla wielu jedyna możliwość. Dodatkowo duże znaczenie mają przekazy pieniężne od bliskich z zagranicy – szczególnie z Francji, gdzie mieszka duża algierska diaspora.
● Religijna elastyczność i świadomość społeczna
Warto dodać, że w islamie ofiara nie jest obowiązkiem dla każdego. Dotyczy tylko osób, które są w stanie ją złożyć bez popadania w długi. Coraz więcej osób – szczególnie w miastach – rezygnuje z uboju, przekazując zamiast tego datki dla ubogich lub biorąc udział we wspólnych inicjatywach charytatywnych.
Wreszcie, są też tacy ludzie, którzy idą do sklepu i kupują tyle kg mięsa ile uznają, że im wystarczy. To opcja zdecydowanie najtańsza. Kupno mięsa zamiast składania ofiary nie narusza zasad islamu, jeśli robi się to z powodu trudności ekonomicznych. W miastach, gdzie ludzie żyją w blokach i nie mają warunków do uboju, kupowanie gotowego mięsa staje się normą. Młodsze pokolenia coraz częściej traktują Eid bardziej jako okazję do wspólnego posiłku i świętowania, a nie rytuał uboju. W mniejszych miejscowościach lub wśród bardziej tradycyjnych rodzin brak ofiary może być postrzegany jako "bieda", brak gościnności albo "niewypełnienie tradycji". Niektórzy mogą to oceniać jako „oszczędzanie na Bogu”, choć nie ma to poparcia w religii.
TRADYCJE I ŚWIĄTECZNE POTRAWY
Kliknij tutaj aby przeczytać drugą część tekstu na temat Eid al Adha. Opisałam w niej liczne algierskie tradycje oraz potrawy, które są serwowane w czasie świętowania.
Komentarze
Prześlij komentarz