Przejdź do głównej zawartości

Ramadan w Algierii- czym jest i jak jest obchodzony?




Czym jest ramadan?

Ramadan to dziewiąty miesiąc kalendarza muzułmańskiego. W tym miesiącu rozpoczęło się objawianie Koranu – archanioł Gabriel ukazał się prorokowi Mahometowi, przekazując kilka wersów przyszłej świętej księgi islamu czyli Koranu. Ramadan to dla muzułmanów czas wyjątkowy, miesiąc szczególnego kontaktu z bogiem, refleksji i samodyscypliny. Poszczący, doświadczając pragnienia i głodu, solidaryzują się z głodującymi na świecie. Miesiąc ten powinien być wypełniony modlitwą a także dobrymi uczynkami. Należy powstrzymać się także od fałszu, obłudy, plotkowania.

Podczas ramadanu od świtu do zmierzchu nie wolno spożywać żadnych pokarmów, pić żadnych napojów (w tym wody), palić ani uprawiać seksu. Ostatni posiłek przed kolejnym dniem postu spożywa się przed świtem, w momencie kiedy muezzin woła do porannej modlitwy fadżr. Wtedy należy powstrzymać się od jedzenia i picia.

Ramadan w Algierii

Większość kobiet przed ramadanem robi gruntowne porządki w domach. Niektóre kupują nowe zastawy stołowe których używają w ramadanie. Rada imamów ogłasza dzień przed, że następnego dnia rozpocznie się post.

Co jedzą Algierczycy w trakcie ramadanu?

W ramadanie spożywa się dwa posiłki – iftar po zachodzie słońca oraz suhur przed świtem. Typowe potrawy serwowane w trakcie tego miesiąca to obowiązkowe zupy hariraszorba w towarzystwie bourek. Inne dania to np: felfla czyli pieczona papryka z czosnkiem, pomidorami i oliwąkurczak z oliwkami czyli tajine zitoune, lham lahlou czyli mięso z suszonymi owocami na słodko czy kuskus z jajkami i rodzynkami (podawany na suhur). Na deser podaje się natomiast zlabiakalb el louzflan czyli creme caramel czy mhelbi czyli pudding ryżowy z wodą z kwiatu pomarańczy i cynamonem.

Wzajemna pomoc i spotkania rodzinne

Gdy głos z meczetu woła na modlitwę (według godziny w której zachodzi słońce) jest to jednoznaczne z przerwaniem postu. Tradycyjnie spożywa się daktyle z mlekiem lub ciasteczka z kawą i siada z rodziną do posiłku. Ludzie między sobą organizują także wspólne kolacje na mieście. Przynoszą stoły i krzesła oraz jedzenie. Każdy może przyjść. Czerwony Półksiężyc (odpowiednik Czerwonego Krzyża) organizuje pomoc dla biednych (muszą być zarejestrowani). Codziennie czekają na nich torby w których jest np. kilo cukru, kawy, oleju, mąki, chleba. Sąsiedzi wspomagają swoich biedniejszych sąsiadów i krewnych- przynoszą im zakupy lub jedzenie. Jeśli są ze sobą bardzo blisko to zapraszają do siebie na posiłek. Rodziny zapraszają się wzajemnie na kolacje. Sklepy są zawsze pełne ludzi i obfitują w specjalne promocje (tak jak u nas przed świętami).

Modlitwy

Gdy muezzin woła na modlitwę (przerwanie postu-zachód słońca)- ludzie idą do meczetu. Są tam przygotowane daktyle, mleko, ciasteczka którymi można się częstować przed lub po modlitwie. W niektóre dni meczety organizują iftar. Później, po kilku godzinach odbywa się kolejna modlitwa- tym razem dłuższa. Potem wołanie na kolejną modlitwę wraz ze wschodem słońca (jednocześnie znak, że znowu obowiązuje post). Wiele osób w ramadan idzie przynajmniej na jedna modlitwę- szczególnie mężczyźni ale są także ci którzy nie chadzają wcale.

Nocne życie w ramadanie

Restauracje, kawiarnie otwierają się po zachodzie słońca i są otwarte niemalże do wschodu. Ludzie po zjedzeniu wieczornego posiłku wychodzą całymi rodzinami lub z przyjaciółmi na zewnątrz. Spacerują po mieście, nad morzem. Wstępują na kawę i ciastka lub drobny posiłek do lokalnych kawiarni, restauracji, nadmorskich budek z jedzeniem. Ludzie odwiedzają swoje rodziny, przyjaciół. Inni zostają w domach i oglądają telewizję. W trakcie ramadanu w algierskiej TV lecą seriale i cieszące się popularnością programy typu ,,ukryta kamera''z których można się pośmiać. Niektórzy spędzają także czas na czytaniu Koranu i kontemplacji.

Kto nie musi pościć i jaka jest kara za nieprzestrzeganie postu?

Nie poszczą chorzy, podróżujący, małe dzieci, kobiety w ciąży, karmiące piersią, w trakcie menstruacji. Dzieci obowiązuje post dopiero gdy osiągną dojrzałość płciową, jednak wcześniej jeśli chcą mogą próbować pościć kilka godzin dziennie albo kilka godzin raz na kilka dni. Niektóre rodziny zmuszają dzieci do postu, inne w ogóle nie. Jeszcze inne zachęcają ale stopniowo i nie na siłę.

Gdy policja przyłapie Algierczyka na piciu lub jedzeniu w trakcie dnia- grozi mu za to areszt a niekiedy i więzienie. Jeśli policja przyłapie obcokrajowca to czeka go tylko pouczenie. Palić też nie wolno ale mimo to, dużo to robi (szczególnie młodych którzy niezbyt się z tym kryją, o ile nie ma w pobliżu policji).

Oczywiście nie wszyscy przestrzegają postu. Większość nieposzczących niestety musi ten fakt ukrywać i nie opowiada o tym znajomym ani tym bardziej rodzinie, ponieważ jest to bardzo źle odbierane.

Jak mija Algierczykom ramadan?

Większość ludzi (głównie młodzież i mężczyźni) przesypia całe dnie. Jest też wielu mężczyzn którzy w trakcie dnia robią zakupy. Kobiety oczywiście gotują.

W trakcie ramadanu ludzie niemal we wszystkich zawodach pracują od 9 do 14:30. Szkoły i uniwersytety też są otwarte od 9 do 14:30.

Nie można pływać w trakcie dnia, nie powinno się odkrywać ciała, palić papierosów. Nie można uprawiać seksu (po zachodzie słońca można). W praktyce wiele par spotyka się ze sobą na randki po zachodzie słońca.

Na stronach internetowych, nawet tych znanych portali informacyjnych znane są prace algierskiego karykaturzysty Sadki, który wytyka Algierczykom hipokryzje- chodzenie do meczetu tylko w trakcie ramadanu, przesypianie całych dni, nic nie robienie wielu mężczyzn w trakcie gdy kobiety choć równie zmęczone, poświęcają całe dnie na gotowanie. Co ciekawe karykatury te opatrzone komentarzami autora są co roku publikowane na algierskich stronach internetowych i przyjmowane z sympatią a także licznymi komentarzami w których ludzie przyznają, że jest w nich dużo prawdy. 

Jak świat długi i szeroki, teoria swoje a praktyka swoje. Niezależnie od religii i kultury, podejście ludzi do różnych świąt, obyczajów czy  tradycji jest różne. Bywa szczere i praktykowane z serca, bywa praktykowane z musu lub pod wpływem presji rodziny lub otoczenia- co należy zawsze mieć na uwadze i nie kierować się myślą, że wszyscy coś robią lub czegoś nie robią. 


Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Kuchnia algierska w pigułce

Prawdziwa kuchnia algierska jest aromatyczna i obfituje w różne przyprawy i zioła które nadają niesamowity smak i aromat przygotowywanym potrawom. Algierska kuchnia dziedziczy kulinarne tradycje berberskie, francuskie, hiszpańskie i otomańskie. Bazuje na świeżych i nie przetworzonych produktach- baraninie, jagnięcinie, drobiu, wołowinie (na pustyni popularne jest mięso wielbłąda), rybach (np.sardynki, dorada, miecznik, tuńczyk) i owocach morza (np.krewetki, mule, kalmary). Na owocach np. świeżych figach, owocach opuncji figowej, daktylach. Daktyle właściwie je się zarówno świeże jak i suszone. Algierczycy lubią je przegryzać jako przekąskę a także przygotowywać z nich różne słodkości. Prawie każde danie zawiera dużą ilość warzyw, zwłaszcza bakłażanów, cukinii, pomidorów, ziemniaków, słodkiej papryki, selera, ciecierzycy. Popularne są oliwki- zarówno zielone jak i czarne. Jedzone w sałatkach i gotowane w różnych daniach. Skoro już mowa o oliwkach to koniecznie muszę wspomnie

Języki w Algierii- w jakim języku mówią Algierczycy

Jeśli wydaje Wam się, że w Algierii ludzie posługują się klasycznym arabskim to jesteście w błędzie. Algierczycy bowiem uczą się go dopiero w szkole i nie używają go na co dzień. Języki w Algierii to dość skomplikowany temat gdyż w tym kraju  trzy główne języki jakimi posługują się ludzie to dialekt algierski (dardża), język tamazigh i język francuski. Do tego dochodzą także inne dialekty języka berberskiego (tamazigh).  Oryginalnym językiem Algierii był język berberski ponieważ to nie Arabowie lecz Berberowie (zwani inaczej amazigh) są rdzenną ludnością tego kraju. Berberski miał w Algierii (i ma nadal) różne dialekty. Arabski przybył do kraju gdy Algierię najechali Arabowie. To oni wprowadzili do Algierii kulturę arabską i islam. Kiedy kraj najechali i skolonizowali Francuzi, próbowali pozbyć się rodzimej kultury, a jednym ze sposobów, było narzucenie ludziom języka francuskiego. Po odzyskaniu niepodległości język arabski został ogłoszony językiem urzędowym. Zaś w 2016 roku

Szorba- algierska zupa

Szorba- pyszna zupa z Algierii. Aromatyczna i przepyszna. Pachnąca obłędnie przyprawami. Niezwykle popularna zupa w tym kraju, na równi z harirą.  Występuje w kilku wersjach w zależności od regionu. Zazwyczaj gotowana na baraninie, chociaż wiele osób preferuje cielęcinę lub kurczaka. Na północy Algierii warzywa zmieniają się zgodnie z sezonami- latem cukinia lub bakłażany a wiosną groszek lub fasola. Niektórzy lubią szorbę bez dodatków, inni z kaszką frik (ze zmiażdżonej pszenicy durum) a jeszcze inni z drobnym makaronem vermicelli. W wielu wersjach, pod koniec gotowania dodaje się suszoną lub świeżą miętę. Na wschodzie Algierii zupa ta bywa nazywana ,,djari'' i ma gładką konsystencję. Szorba może być także ,,biała'' przypominająca z wyglądu nasz polski rosół. Podobnie jak jej ,,czerwona''wersja  występuje w kilku wersjach w zależności od regionu. W Algierze lubi się dodawać do niej cynamon, zaś na wschodzie kraju przyprawa ta rzadko występuje w sło