Przejdź do głównej zawartości

Woda różana


Woda różana ma swoje zastosowanie zarówno w kuchni jak i kosmetyce, które znane jest już od starożytności. W kuchni orientalnej znana jest od VIII wieku n.e. Często i chętnie dodawana (zamiennie z wodą z kwiatu pomarańczy) do arabskich deserów np. ciasta basboussa, puddingu mhelbi oraz innych ciast i ciasteczek. Można ją także stosować jako aromatyczny dodatek do napojów serwowanych na zimno lub ciepło. Woda różana jest także często wykorzystywana w kosmetyce. Zawiera w sobie prowitaminę A, witaminy z grupy B, witaminę C i E a także flawonoidy. Prowitamina A działa antybakteryjnie więc pomaga w leczeniu trądziku, regeneruje skórę i redukuje przebarwienia na twarzy. Woda różana jest polecana osobom z pękającymi naczynkami i drobnymi zmarszczkami. Woda różana skutecznie oczyszcza, tonizuje, nawilża i działa przeciwzapalnie. Z tego względu często używa się jej jako naturalnego kosmetyku do pielęgnacji cery i włosów. Algierki uwielbiają naturalne kosmetyki na jej bazie- maseczki, olejki, toniki. 

Wodę można przechowywać w lodówce ok miesiąca. Można ją także zamrozić w foremkach na kostki lodu, przechowywać w zamrażarce i rozmrażać bezpośrednio gdy zajdzie potrzeba.

SKŁADNIKI:

  • 5 pełnych, porządnych garści płatków róży (działkowe, nie pryskane. Kwiaciarniane się nie nadają. Powinna być to odmiana róży dzikiej, takiej pachnącej intensywnie)
  • przegotowana, gorąca woda
  • sok z 1/4 cytryny

WYKONANIE:

Umyć dokładnie płatki, odcisnąć wodę. Wsadzić do litrowego słoika i zalać w całości wodą z dodatkiem soku z cytryny. Zakręcić i odstawić na 3 dni w zaciemnione, chłodne miejsce. Po 3 dniach odlać wodę do innego naczynia a płatki wyrzucić. Wodę przelać do czystego słoika lub szklanej butelki i przechowywać w lodówce lub zamrozić w formie kostek.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Kuchnia algierska w pigułce

Prawdziwa kuchnia algierska jest aromatyczna i obfituje w różne przyprawy i zioła które nadają niesamowity smak i aromat przygotowywanym potrawom. Algierska kuchnia dziedziczy kulinarne tradycje berberskie, francuskie, hiszpańskie i otomańskie. Bazuje na świeżych i nie przetworzonych produktach- baraninie, jagnięcinie, drobiu, wołowinie (na pustyni popularne jest mięso wielbłąda), rybach (np.sardynki, dorada, miecznik, tuńczyk) i owocach morza (np.krewetki, mule, kalmary). Na owocach np. świeżych figach, owocach opuncji figowej, daktylach. Daktyle właściwie je się zarówno świeże jak i suszone. Algierczycy lubią je przegryzać jako przekąskę a także przygotowywać z nich różne słodkości. Prawie każde danie zawiera dużą ilość warzyw, zwłaszcza bakłażanów, cukinii, pomidorów, ziemniaków, słodkiej papryki, selera, ciecierzycy. Popularne są oliwki- zarówno zielone jak i czarne. Jedzone w sałatkach i gotowane w różnych daniach. Skoro już mowa o oliwkach to koniecznie muszę wspomnie

Języki w Algierii- w jakim języku mówią Algierczycy

Jeśli wydaje Wam się, że w Algierii ludzie posługują się klasycznym arabskim to jesteście w błędzie. Algierczycy bowiem uczą się go dopiero w szkole i nie używają go na co dzień. Języki w Algierii to dość skomplikowany temat gdyż w tym kraju  trzy główne języki jakimi posługują się ludzie to dialekt algierski (dardża), język tamazigh i język francuski. Do tego dochodzą także inne dialekty języka berberskiego (tamazigh).  Oryginalnym językiem Algierii był język berberski ponieważ to nie Arabowie lecz Berberowie (zwani inaczej amazigh) są rdzenną ludnością tego kraju. Berberski miał w Algierii (i ma nadal) różne dialekty. Arabski przybył do kraju gdy Algierię najechali Arabowie. To oni wprowadzili do Algierii kulturę arabską i islam. Kiedy kraj najechali i skolonizowali Francuzi, próbowali pozbyć się rodzimej kultury, a jednym ze sposobów, było narzucenie ludziom języka francuskiego. Po odzyskaniu niepodległości język arabski został ogłoszony językiem urzędowym. Zaś w 2016 roku

Szorba- algierska zupa

Szorba- pyszna zupa z Algierii. Aromatyczna i przepyszna. Pachnąca obłędnie przyprawami. Niezwykle popularna zupa w tym kraju, na równi z harirą.  Występuje w kilku wersjach w zależności od regionu. Zazwyczaj gotowana na baraninie, chociaż wiele osób preferuje cielęcinę lub kurczaka. Na północy Algierii warzywa zmieniają się zgodnie z sezonami- latem cukinia lub bakłażany a wiosną groszek lub fasola. Niektórzy lubią szorbę bez dodatków, inni z kaszką frik (ze zmiażdżonej pszenicy durum) a jeszcze inni z drobnym makaronem vermicelli. W wielu wersjach, pod koniec gotowania dodaje się suszoną lub świeżą miętę. Na wschodzie Algierii zupa ta bywa nazywana ,,djari'' i ma gładką konsystencję. Szorba może być także ,,biała'' przypominająca z wyglądu nasz polski rosół. Podobnie jak jej ,,czerwona''wersja  występuje w kilku wersjach w zależności od regionu. W Algierze lubi się dodawać do niej cynamon, zaś na wschodzie kraju przyprawa ta rzadko występuje w sło