W starożytności Algieria była znana jako Królestwo Numidii a jej mieszkańcy byli nazywani Numidyjczykami i Imazighen (liczba pojedyncza-Amazigh) co oznacza ,,ludzie wolni”.
Jednak zanim o Numidii, to pierwszą obecną cywilizacją w Algierii była cywilizacja neolityczna (charakteryzująca się udomowieniem zwierząt i rolnictwem na własne potrzeby). Rozwinęła się ona w saharyjskim i śródziemnomorskim Maghrebie między 6000 a 2000 rokiem p.n.e. Jest bogato przedstawiona na malowidłach jaskiniowych Tassili n’Ajjer w południowo-wschodniej Algierii.
Aby jednak zidentyfikować „cywilizację” w bardziej zorganizowanym i wpływowym sensie, trzeba opowiedzieć o cywilizacji numidyjskiej. Zanim powstała Algieria, istniała bowiem Numidia.
Cywilizację numidyjską można uznać za pierwszą wielką, zorganizowaną cywilizację Algierii, z rozwiniętą organizacją społeczną, gospodarczą i militarną.
Numidyjczycy zamieszkiwali tereny odpowiadające dzisiejszej Algierii oraz część Tunezji i Maroka. Byli podzieleni na plemiona i klany. Fizycznie nie można ich było odróżnić od innych rdzennych mieszkańców wczesnej Afryki Północnej.
Numidyjczycy mieli bogatą i dobrze rozwiniętą kulturę już na długo przed przybyciem Fenicjan i Kartagińczyków. Mieszkali w społecznościach rolniczych, hodowali bydło i wytwarzali narzędzia kamienne.
Nazwa „Numide” najprawdopodobniej pochodzi od berberyjskiego słowa isanas lub asnam, oznaczającego „ludzie gór”. Nazwa ta odzwierciedla ich sposób życia i siedlisko, głównie w górach i na płaskowyżach dzisiejszej Algierii.
Historycy greccy i rzymscy, tacy jak Herodot czy Juliusz Cezar, używali terminu „Numidianie” w odniesieniu do Imazighen- Berberów zamieszkujących ten region. Opisali ich jako potężnych jeźdźców i wojowników, którzy prowadzili wojny o niepodległość.
Przed przybyciem Rzymian Numidyjczycy w VIII wieku p.n.e. znajdowali się pod wpływem Kartaginy- potęgi morskiej i handlowej zlokalizowanej na terenach dzisiejszej Tunezji.
Numidyjczycy dostarczali żołnierzy, zwłaszcza jeźdźców, którzy słynęli ze swojej mobilności i skuteczności w walce, odegrali oni kluczową rolę w kampaniach wojskowych Kartaginy.
W okresie rzymskim Afryka Północna, w tym Numidia, została włączona do Cesarstwa Rzymskiego od 46 roku p.n.e. Stała się zamożnym regionem dzięki rolnictwu (pszenica, oliwa z oliwek) i romanizacji wraz z budową miast takich jak Timgad i Cirta (dzisiejsze Constantine).
Chociaż region został spacyfikowany, doszło do buntów, takich jak bunt Tacfarinasa (17-24 n.e.). Numidia pozostała gospodarczym i militarnym filarem Cesarstwa aż do przybycia Wandali w V wieku.
W okresie islamu Numidia była stopniowo włączana do imperium muzułmańskiego. Imazighen-Berberowie czyli potomkowie wcześniejszych Numidyjczyków, masowo przeszli na islam (wcale jednak nie dobrowolnie i nie wszyscy), tworząc nową tożsamość berberyjsko-islamską. Dynastie berberyjskie, takie jak Aghlabidowie, Fatymidzi i Zianidzi, odegrały kluczową rolę w historii regionu, wywierając głęboki wpływ na kulturę, społeczeństwo i dziedzictwo Algierii.
Cywilizacja numidyjska, choć starożytna, pozostawiła w Algierii żywe dziedzictwo w postaci stanowisk archeologicznych i silnego wpływu na tożsamość Imazighen.
Potomkami Numidyjczyków w Algierii są Imazighen rozproszeni w regionach takich jak Kabylia (Kabylowie), Aures (Chaouis), M’zab (Mozabitowie) i Hoggar (Touaregowie).
Pewne praktyki rolnicze i tradycyjny styl życia, odziedziczone po tej epoce, nadal pozostają na obszarach wiejskich, ukazując ciągłość części ich kultury w dzisiejszej Algierii.
Ich opór wobec zewnętrznych imperiów, takich jak Kartagina i Rzym, pokazuje silną tożsamość i zdolność do samoobrony, przedstawiając Imazighen jako pierwszych prawdziwych historycznych „Algierczyków”.
Komentarze
Prześlij komentarz