Przejdź do głównej zawartości

Bourek z ziemniakami, tuńczykiem, oliwkami i natką (lub w wersji wege)


Bourek z ziemniakami, tuńczykiem, oliwkami i natką (lub w wersji wegańskiej bez tuńczyka). Bourek to algierska przekąska serwowana zazwyczaj w towarzystwie zupy hariry. Przygotowuje się go z ciasta dioul które z powodzeniem można zrobić samodzielnie w domu lub kupić gotowe w sklepach arabskich lub internetowych. Przepis na domowy dioul znajdziecie tutaj

Bourek przyrządza się z różnymi farszami np. z mielonego mięsa wołowego/ z kurczaka i serka topionego/ z pieczarek/ z ziemniaków i tuńczyka/ krewetek. 

Dzisiaj jeden z moich ulubionych przepisów. Możecie go z łatwością zweganizować. Sama często to czynię- po prostu nie dodaję tuńczyka. Pomijam też oliwki. Sam farsz z ziemniaków i natki, ze sporą ilością pieprzu jest fantastyczny.

PRZEPIS

  • ciasto dioul (kupne lub z mojego przepisu) 
  • kilka ziemniaków (między 500 g a 1 kg- zależy na ile osób)
  • 1 puszka tuńczyka w oleju
  • mała garść czarnych oliwek
  • kilka gałązek natki
  • sól, pieprz
  • olej do smażenia

Ziemniaki obrać, umyć i ugotować. Ugotowane, rozgnieść porządnie za pomocą tłuczka i zostawić do wystudzenia.

Do wystudzonych ziemniaków dodać odsączonego z oleju tuńczyka, poszatkowaną natkę, pokrojone drobniutko oliwki. Dodać sól i pieprz.

Wszystko dokładnie ugnieść widelcem i wymieszać.

Każdy płat ciasta dioul przekroić ostrym nożem na pół. Na płat ciasta nałożyć farsz i składać go w małe trójkąciki lub cygara.

Na patelni rozgrzać olej i smażyć boureki aż będą miały złoty kolor z każdej strony.

Odłożyć na talerz wyłożony ręcznikiem papierowym aby pozbyć się nadmiaru oleju.

Ciepłe podawać jako przekąska lub dodatek do szorby lub hariry (wszystkie przepisy na algierskie zupy znajdziecie na blogu wpisując w wyszukiwarkę ,,szorba''/,,harira'

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Kuchnia algierska w pigułce

Prawdziwa kuchnia algierska jest aromatyczna i obfituje w różne przyprawy i zioła które nadają niesamowity smak i aromat przygotowywanym potrawom. Algierska kuchnia dziedziczy kulinarne tradycje berberskie, francuskie, hiszpańskie i otomańskie. Bazuje na świeżych i nie przetworzonych produktach- baraninie, jagnięcinie, drobiu, wołowinie (na pustyni popularne jest mięso wielbłąda), rybach (np.sardynki, dorada, miecznik, tuńczyk) i owocach morza (np.krewetki, mule, kalmary). Na owocach np. świeżych figach, owocach opuncji figowej, daktylach. Daktyle właściwie je się zarówno świeże jak i suszone. Algierczycy lubią je przegryzać jako przekąskę a także przygotowywać z nich różne słodkości. Prawie każde danie zawiera dużą ilość warzyw, zwłaszcza bakłażanów, cukinii, pomidorów, ziemniaków, słodkiej papryki, selera, ciecierzycy. Popularne są oliwki- zarówno zielone jak i czarne. Jedzone w sałatkach i gotowane w różnych daniach. Skoro już mowa o oliwkach to koniecznie muszę wspomnie

Języki w Algierii- w jakim języku mówią Algierczycy

Jeśli wydaje Wam się, że w Algierii ludzie posługują się klasycznym arabskim to jesteście w błędzie. Algierczycy bowiem uczą się go dopiero w szkole i nie używają go na co dzień. Języki w Algierii to dość skomplikowany temat gdyż w tym kraju  trzy główne języki jakimi posługują się ludzie to dialekt algierski (dardża), język tamazigh i język francuski. Do tego dochodzą także inne dialekty języka berberskiego (tamazigh).  Oryginalnym językiem Algierii był język berberski ponieważ to nie Arabowie lecz Berberowie (zwani inaczej amazigh) są rdzenną ludnością tego kraju. Berberski miał w Algierii (i ma nadal) różne dialekty. Arabski przybył do kraju gdy Algierię najechali Arabowie. To oni wprowadzili do Algierii kulturę arabską i islam. Kiedy kraj najechali i skolonizowali Francuzi, próbowali pozbyć się rodzimej kultury, a jednym ze sposobów, było narzucenie ludziom języka francuskiego. Po odzyskaniu niepodległości język arabski został ogłoszony językiem urzędowym. Zaś w 2016 roku

Szorba- algierska zupa

Szorba- pyszna zupa z Algierii. Aromatyczna i przepyszna. Pachnąca obłędnie przyprawami. Niezwykle popularna zupa w tym kraju, na równi z harirą.  Występuje w kilku wersjach w zależności od regionu. Zazwyczaj gotowana na baraninie, chociaż wiele osób preferuje cielęcinę lub kurczaka. Na północy Algierii warzywa zmieniają się zgodnie z sezonami- latem cukinia lub bakłażany a wiosną groszek lub fasola. Niektórzy lubią szorbę bez dodatków, inni z kaszką frik (ze zmiażdżonej pszenicy durum) a jeszcze inni z drobnym makaronem vermicelli. W wielu wersjach, pod koniec gotowania dodaje się suszoną lub świeżą miętę. Na wschodzie Algierii zupa ta bywa nazywana ,,djari'' i ma gładką konsystencję. Szorba może być także ,,biała'' przypominająca z wyglądu nasz polski rosół. Podobnie jak jej ,,czerwona''wersja  występuje w kilku wersjach w zależności od regionu. W Algierze lubi się dodawać do niej cynamon, zaś na wschodzie kraju przyprawa ta rzadko występuje w sło