Przejdź do głównej zawartości

mille feuille- ciasto francuskie z kremem pâtissière


Mille feuille (wym:milfej)- po francusku oznacza tysiąc płatków. To pyszne, kruche ciasto francuskie przekładane obłędnym kremem pâtissière z lukrowym wykończeniem na górze :) W internecie pełno jest przepisów na to ciasto, właściwie każdy podobny do siebie. Różnią się jedynie ilością składników albo smakiem kremu- są również wersje z kremem czekoladowym.

Składniki:

ciasto
  • 300 g ciasta francuskiego
  • cukier puder
 krem pâtissière
  • 370 ml mleka
  • 30 ml śmietanki 30-stki
  • 20 g masła
  • 50 g cukru
  • 3 żółtka
  • 10 g cukru waniliowego
  • 20 g mąki pszennej
  • 10 g skrobi ziemniaczanej
 lukier
  • 100 g cukru pudru
  • 2 łyżki mleka
  • 1 łyżeczka prawdziwego kakao 

Proponuje zacząć od przygotowania kremu, który musi mieć czas aby wystygnąć. Można go zrobić również wieczorem i schować do lodówki na całą noc. 

W garnku umieścić mleko, śmietankę, połowę cukru, cukier waniliowy i masło. Wymieszać i zagotować a następnie zdjąć z palnika gdy zacznie wrzeć. 

Żółtka ubić z drugą połową cukru na puszystą masę a następnie dodać przesiane uprzednio obie mąki. Dokładnie wymieszać za pomocą trzepaczki lub miksera aby nie było żadnych grudek. 

Gorące mleko powoli wlewać do mieszanki cały czas mieszając trzepaczką. Całość przelać z powrotem do garnka w którym gotowało się mleko i podgrzewać na małym ogniu. Mieszać cały czas aż krem zgęstnieje. 

Krem przełożyć do miseczki i przykryć folią spożywczą w taki sposób aby dotykała kremu. Krem pozostawić do ostygnięcia a następnie włożyć do lodówki (przynajmniej na kilka godzin a najlepiej na całą noc)

Piekarnik nagrzać do 200 stopni. 
Ciasto francuskie pokroić ostrym nożem na 21 prostokątów o wymiarach 10x5 cm. Położyć je na blaszce wyłożonej papierem do pieczenia. Ciasto przykryć drugim arkuszem papieru i docisnąć płaską blaszką (dzięki temu ciasto się nie wybrzuszy. Można również nakłuć ciasto i co chwila zerkać do piekarnika aby nakłuwać je delikatnie jeszcze raz gdy się podniesie ale ja preferuję metodę z dociśnięciem drugiej blaszki). Piec ok. 10 minut. 

Po tym czasie zdjąć górną blaszkę i papier. Ciasto piec jeszcze 10 minut, aż będzie delikatnie zarumienione. Wyjąć i ostudzić. Gdy będzie już chłodne, posypać lekko cukrem pudrem. 

Cukier puder wymieszać z mlekiem do powstania gęstego lukru. 2 łyżeczki lukru przełożyć do innej miseczki i dodać łyżeczkę kakao i odrobinę mleka aby konsystencja była taka sama jaką ma lukier biały. 

Lukier z kakao umieścić w rękawie lub strzykawce cukierniczej z cieniutką końcówką. 

7 spodów ciasta posmarować białym lukrem a następnie wyłożyć lukier kakaowy tak aby były to cienkie paseczki. Wykałaczką przeciągać wzdłuż ciasta aby powstał wzorek (można zrobić też własne esy floresy). 

Na 7 spodów bez lukru nałożyć krem (najlepiej za pomocą rękawa lub strzykawki cukierniczej). Na krem położyć kolejne spody bez lukru. Ponownie nałożyć krem i przykryć je spodami z lukrem u góry.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Kuchnia algierska w pigułce

Prawdziwa kuchnia algierska jest aromatyczna i obfituje w różne przyprawy i zioła które nadają niesamowity smak i aromat przygotowywanym potrawom. Algierska kuchnia dziedziczy kulinarne tradycje berberskie, francuskie, hiszpańskie i otomańskie. Bazuje na świeżych i nie przetworzonych produktach- baraninie, jagnięcinie, drobiu, wołowinie (na pustyni popularne jest mięso wielbłąda), rybach (np.sardynki, dorada, miecznik, tuńczyk) i owocach morza (np.krewetki, mule, kalmary). Na owocach np. świeżych figach, owocach opuncji figowej, daktylach. Daktyle właściwie je się zarówno świeże jak i suszone. Algierczycy lubią je przegryzać jako przekąskę a także przygotowywać z nich różne słodkości. Prawie każde danie zawiera dużą ilość warzyw, zwłaszcza bakłażanów, cukinii, pomidorów, ziemniaków, słodkiej papryki, selera, ciecierzycy. Popularne są oliwki- zarówno zielone jak i czarne. Jedzone w sałatkach i gotowane w różnych daniach. Skoro już mowa o oliwkach to koniecznie muszę wspomnie

Języki w Algierii- w jakim języku mówią Algierczycy

Jeśli wydaje Wam się, że w Algierii ludzie posługują się klasycznym arabskim to jesteście w błędzie. Algierczycy bowiem uczą się go dopiero w szkole i nie używają go na co dzień. Języki w Algierii to dość skomplikowany temat gdyż w tym kraju  trzy główne języki jakimi posługują się ludzie to dialekt algierski (dardża), język tamazigh i język francuski. Do tego dochodzą także inne dialekty języka berberskiego (tamazigh).  Oryginalnym językiem Algierii był język berberski ponieważ to nie Arabowie lecz Berberowie (zwani inaczej amazigh) są rdzenną ludnością tego kraju. Berberski miał w Algierii (i ma nadal) różne dialekty. Arabski przybył do kraju gdy Algierię najechali Arabowie. To oni wprowadzili do Algierii kulturę arabską i islam. Kiedy kraj najechali i skolonizowali Francuzi, próbowali pozbyć się rodzimej kultury, a jednym ze sposobów, było narzucenie ludziom języka francuskiego. Po odzyskaniu niepodległości język arabski został ogłoszony językiem urzędowym. Zaś w 2016 roku

Szorba- algierska zupa

Szorba- pyszna zupa z Algierii. Aromatyczna i przepyszna. Pachnąca obłędnie przyprawami. Niezwykle popularna zupa w tym kraju, na równi z harirą.  Występuje w kilku wersjach w zależności od regionu. Zazwyczaj gotowana na baraninie, chociaż wiele osób preferuje cielęcinę lub kurczaka. Na północy Algierii warzywa zmieniają się zgodnie z sezonami- latem cukinia lub bakłażany a wiosną groszek lub fasola. Niektórzy lubią szorbę bez dodatków, inni z kaszką frik (ze zmiażdżonej pszenicy durum) a jeszcze inni z drobnym makaronem vermicelli. W wielu wersjach, pod koniec gotowania dodaje się suszoną lub świeżą miętę. Na wschodzie Algierii zupa ta bywa nazywana ,,djari'' i ma gładką konsystencję. Szorba może być także ,,biała'' przypominająca z wyglądu nasz polski rosół. Podobnie jak jej ,,czerwona''wersja  występuje w kilku wersjach w zależności od regionu. W Algierze lubi się dodawać do niej cynamon, zaś na wschodzie kraju przyprawa ta rzadko występuje w sło