Przejdź do głównej zawartości

Rfiss- słodkie algierskie danie z semoliny, masła i miodu z dodatkiem aromatu z kwiatu pomarańczy

 
 
Rfiss to danie na słodko serwowane w Algierii składające się z semoliny, masła, wody z kwiatu pomarańczy i miodu. Udekorowane orzechami. W zależności od regionu, można spotkać się z rfiss podawanym w formie ciasteczek albo w formie dania podawanego jak kuskus. Rfiss serwowany na talerzu w formie dania pochodzi z miasta Konstantyna. Algierczycy dodają do rfiss dużo cukru, miodu a na koniec dekorują go również cukrem pudrem. Wszystko zależy od gustu jednak osobiście uważam, że co za dużo to nie zdrowo dlatego spokojnie możecie użyć mniej cukru lub nie dodawać na koniec cukru pudru.
Przed Wami przepis który warto wypróbować :)
 
SKŁADNIKI:
  • 3 miarki semoliny (semolina najlepiej średniej grubości) *
  • 200 ml masła klarowanego
  • Mieszanka wody i aromatu z kwiaty pomarańczy/wody różanej**
  • szczypta soli
mieszanka do dodania w czasie parowania:
  • 400 ml mieszanki mleka i wody z kwiatu pomarańczy/wody różanej (ja daje 300 ml mleka i 100 ml wody z kwiatu pomarańczy)
  • 50-60 g masła w temperaturze pokojowej
  • 100 g miodu
  • 100 g zmielonych orzechów włoskich
do dekoracji:
  • cukier puder
  • orzechy włoskie
  • kilka pączków róży (opcjonalnie)

* moja miarka to szklanka 200 ml 
** ja dodaje wodę z kwiatu pomarańczy ponieważ zdecydowanie bardziej odpowiada mi jej zapach i smak

WYKONANIE:

Nagrzać piekarnik do 200 stopni.

Semolinę wymieszać razem z solą i masłem. Stopniowo dodawać mix wody i wody z kwiatu pomarańczy, cały czas mieszając (tyle wody aby osiągnąć konsystencje jak na kruche ciasto).

Ciasto wyłożyć do blaszki/naczynia żaroodpornego i wygładzić wierzch. Pokroić w kwadraty (to pomoże potem wyjąć ciasto ze środka).

Piec 35-60 minut (w zależności od piekarnika. Ciasto ma nabrać złotego koloru). Zostawić do 
ostygnięcia a następnie powkładać kawałki do blendera i rozdrobnić na konsystencję kuskusu. 

Do garnka do parowania lub zwykłego garnka na który nakłada się parownik nalać wody (można też 
spróbować położyć na garnek sitko i tak parować rfiss).
 
Mieszankę mleka i wody z kwiatu pomarańczy podzielić na dwie szklanki (do każdej po 200 ml).
 
Dodać jedną szklankę mieszanki do rfiss i wymieszać dokładnie za pomocą rąk. Przełożyć do 
parownika i przykryć pokrywką. Parować przez ok. 20 minut a następnie przełożyć rfiss do miski i 
dodać pozostałe 200 ml mieszanki, Wymieszać łyżką aby nie poparzyć rąk. 
 
Przełożyć z powrotem do parownika, przykryć i parować do miękkości. Gotowy rfiss przełożyć do 
miski, dodać masło, miód i zmielone orzechy. Wymieszać dokładnie. Udekorować orzechami oraz 
cukrem pudrem i pączkami róż (opcjonalnie)

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Kuchnia algierska w pigułce

Prawdziwa kuchnia algierska jest aromatyczna i obfituje w różne przyprawy i zioła które nadają niesamowity smak i aromat przygotowywanym potrawom. Algierska kuchnia dziedziczy kulinarne tradycje berberskie, francuskie, hiszpańskie i otomańskie. Bazuje na świeżych i nie przetworzonych produktach- baraninie, jagnięcinie, drobiu, wołowinie (na pustyni popularne jest mięso wielbłąda), rybach (np.sardynki, dorada, miecznik, tuńczyk) i owocach morza (np.krewetki, mule, kalmary). Na owocach np. świeżych figach, owocach opuncji figowej, daktylach. Daktyle właściwie je się zarówno świeże jak i suszone. Algierczycy lubią je przegryzać jako przekąskę a także przygotowywać z nich różne słodkości. Prawie każde danie zawiera dużą ilość warzyw, zwłaszcza bakłażanów, cukinii, pomidorów, ziemniaków, słodkiej papryki, selera, ciecierzycy. Popularne są oliwki- zarówno zielone jak i czarne. Jedzone w sałatkach i gotowane w różnych daniach. Skoro już mowa o oliwkach to koniecznie muszę wspomnie

Języki w Algierii- w jakim języku mówią Algierczycy

Jeśli wydaje Wam się, że w Algierii ludzie posługują się klasycznym arabskim to jesteście w błędzie. Algierczycy bowiem uczą się go dopiero w szkole i nie używają go na co dzień. Języki w Algierii to dość skomplikowany temat gdyż w tym kraju  trzy główne języki jakimi posługują się ludzie to dialekt algierski (dardża), język tamazigh i język francuski. Do tego dochodzą także inne dialekty języka berberskiego (tamazigh).  Oryginalnym językiem Algierii był język berberski ponieważ to nie Arabowie lecz Berberowie (zwani inaczej amazigh) są rdzenną ludnością tego kraju. Berberski miał w Algierii (i ma nadal) różne dialekty. Arabski przybył do kraju gdy Algierię najechali Arabowie. To oni wprowadzili do Algierii kulturę arabską i islam. Kiedy kraj najechali i skolonizowali Francuzi, próbowali pozbyć się rodzimej kultury, a jednym ze sposobów, było narzucenie ludziom języka francuskiego. Po odzyskaniu niepodległości język arabski został ogłoszony językiem urzędowym. Zaś w 2016 roku

Szorba- algierska zupa

Szorba- pyszna zupa z Algierii. Aromatyczna i przepyszna. Pachnąca obłędnie przyprawami. Niezwykle popularna zupa w tym kraju, na równi z harirą.  Występuje w kilku wersjach w zależności od regionu. Zazwyczaj gotowana na baraninie, chociaż wiele osób preferuje cielęcinę lub kurczaka. Na północy Algierii warzywa zmieniają się zgodnie z sezonami- latem cukinia lub bakłażany a wiosną groszek lub fasola. Niektórzy lubią szorbę bez dodatków, inni z kaszką frik (ze zmiażdżonej pszenicy durum) a jeszcze inni z drobnym makaronem vermicelli. W wielu wersjach, pod koniec gotowania dodaje się suszoną lub świeżą miętę. Na wschodzie Algierii zupa ta bywa nazywana ,,djari'' i ma gładką konsystencję. Szorba może być także ,,biała'' przypominająca z wyglądu nasz polski rosół. Podobnie jak jej ,,czerwona''wersja  występuje w kilku wersjach w zależności od regionu. W Algierze lubi się dodawać do niej cynamon, zaś na wschodzie kraju przyprawa ta rzadko występuje w sło