Przejdź do głównej zawartości

Kruche ciasto z rabarbarem, dżemem malinowym i bezą



Moje ulubione ciasto z rabarbarem! Przepisów na takie ciasto jest w internecie całe mnóstwo- wszystkie bliźniaczo podobne. Ja ustaliłam własne proporcje nadzienia i eksperymentowałam z mąkami. Spróbujcie tej wersji a zakochacie się na amen :)

SKŁADNIKI:

  • 200 g mąki pszennej (albo 100 pszennej i 100 ryżowej)
  • 50 g mąki ziemniaczanej
  • pół szklanki cukru pudru
  • 200 g zimnego masła
  • pół łyżeczki proszku do pieczenia
  • 4 żółtka
  • szczypta soli

nadzienie z rabarbaru:

  • rabarbar ( u mnie ok. 580 g ale może być więcej. Ważne aby równomiernie i gęsto pokryć ciasto)
  • 3/4 łyżeczki cynamonu
  • 2 płaskie łyżki mąki albo ryżowej albo ziemniaczanej
  • 280 g dżemu malinowego niskosłodzonego

beza:

  • 200 g cukru
  • 4 białka
  • 1 łyżka mąki ziemniaczanej

dodatkowo:

  • płatki migdałowe

WYKONANIE

Mąkę i proszek do pieczenia przesiać do miski. Dodać cukier, sól i masło. Rozetrzeć wszystko palcami a następnie dodać żółtka i zagnieść ciasto.

Formę (moja 20x26 cm) wyłożyć papierem do pieczenia a jej spód (bez boków) wylepić ciastem.

Spód podziurkować widelcem i wstawić do nagrzanego na 180 stopni piekarnika. Piec kilkanaście minut (gdy spód nie będzie już blady tylko zezłocony). Rabarbar umyć i osuszyć papierowym ręcznikiem. Łodygi pokroić na małe kawałki i włożyć do dużej miski. Dodać cynamon i mąkę ziemniaczaną. Wymieszać a następnie dodać połowę słoiczka dżemu malinowego. Wymieszać i odstawić.

Białka ubić na sztywno a następnie dodawać po trochu cukier cały czas ubijając. Gdy piana będzie gęsta dodać mąkę i wymieszać.

Podpieczony wcześniej spód posmarować resztą dżemu, wyłożyć rabarbar a następnie pianę z białek. Posypać wierzch płatkami migdałowymi.

Piec 25 minut w 180 stopniach a następnie zmniejszyć temperaturę do 60 stopni (najlepiej z termoobiegiem). Piec kolejne 20 minut.

Wyjąć ciasto z piekarnika i zostawić do wystudzenia.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Kuchnia algierska w pigułce

Prawdziwa kuchnia algierska jest aromatyczna i obfituje w różne przyprawy i zioła które nadają niesamowity smak i aromat przygotowywanym potrawom. Algierska kuchnia dziedziczy kulinarne tradycje berberskie, francuskie, hiszpańskie i otomańskie. Bazuje na świeżych i nie przetworzonych produktach- baraninie, jagnięcinie, drobiu, wołowinie (na pustyni popularne jest mięso wielbłąda), rybach (np.sardynki, dorada, miecznik, tuńczyk) i owocach morza (np.krewetki, mule, kalmary). Na owocach np. świeżych figach, owocach opuncji figowej, daktylach. Daktyle właściwie je się zarówno świeże jak i suszone. Algierczycy lubią je przegryzać jako przekąskę a także przygotowywać z nich różne słodkości. Prawie każde danie zawiera dużą ilość warzyw, zwłaszcza bakłażanów, cukinii, pomidorów, ziemniaków, słodkiej papryki, selera, ciecierzycy. Popularne są oliwki- zarówno zielone jak i czarne. Jedzone w sałatkach i gotowane w różnych daniach. Skoro już mowa o oliwkach to koniecznie muszę wspomnie

Języki w Algierii- w jakim języku mówią Algierczycy

Jeśli wydaje Wam się, że w Algierii ludzie posługują się klasycznym arabskim to jesteście w błędzie. Algierczycy bowiem uczą się go dopiero w szkole i nie używają go na co dzień. Języki w Algierii to dość skomplikowany temat gdyż w tym kraju  trzy główne języki jakimi posługują się ludzie to dialekt algierski (dardża), język tamazigh i język francuski. Do tego dochodzą także inne dialekty języka berberskiego (tamazigh).  Oryginalnym językiem Algierii był język berberski ponieważ to nie Arabowie lecz Berberowie (zwani inaczej amazigh) są rdzenną ludnością tego kraju. Berberski miał w Algierii (i ma nadal) różne dialekty. Arabski przybył do kraju gdy Algierię najechali Arabowie. To oni wprowadzili do Algierii kulturę arabską i islam. Kiedy kraj najechali i skolonizowali Francuzi, próbowali pozbyć się rodzimej kultury, a jednym ze sposobów, było narzucenie ludziom języka francuskiego. Po odzyskaniu niepodległości język arabski został ogłoszony językiem urzędowym. Zaś w 2016 roku

Szorba- algierska zupa

Szorba- pyszna zupa z Algierii. Aromatyczna i przepyszna. Pachnąca obłędnie przyprawami. Niezwykle popularna zupa w tym kraju, na równi z harirą.  Występuje w kilku wersjach w zależności od regionu. Zazwyczaj gotowana na baraninie, chociaż wiele osób preferuje cielęcinę lub kurczaka. Na północy Algierii warzywa zmieniają się zgodnie z sezonami- latem cukinia lub bakłażany a wiosną groszek lub fasola. Niektórzy lubią szorbę bez dodatków, inni z kaszką frik (ze zmiażdżonej pszenicy durum) a jeszcze inni z drobnym makaronem vermicelli. W wielu wersjach, pod koniec gotowania dodaje się suszoną lub świeżą miętę. Na wschodzie Algierii zupa ta bywa nazywana ,,djari'' i ma gładką konsystencję. Szorba może być także ,,biała'' przypominająca z wyglądu nasz polski rosół. Podobnie jak jej ,,czerwona''wersja  występuje w kilku wersjach w zależności od regionu. W Algierze lubi się dodawać do niej cynamon, zaś na wschodzie kraju przyprawa ta rzadko występuje w sło