Przejdź do głównej zawartości

Wszystko co chcecie wiedzieć o kuskusie



Kuskus, jedna z najpopularniejszych i lubianych potraw na całym świecie, pochodzi z Algierii. W 2020 roku został wpisany na listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego UNESCO.

Znany jest szczególnie w krajach Maghrebu, takich jak Algieria, Maroko, Tunezja i Libia. Danie to często podawane jest na specjalne okazje, takie jak wesela i święta religijne. W Algierii zyskało status dania narodowego i wedle tradycji podaje się je co piątek na obiad.

Skąd pochodzi kuskus?

W starożytnej Numidii (obecna Algieria) narodziło się to berberyjskie (wcale nie arabskie) danie, którego nazwa różni się w zależności od regionu i kraju, a które znane jest jako kuskus. Kuskus migrował potem do Maroka, Libii, Mauretani, Sahary Zachodniej i Tunezji. Eksperci potwierdzają, że pochodzenie kuskusu datuje się na lata 202-148 p.n.e., kiedy to w grobowcach (za panowania Massinissy- króla Berberów-Amazigh) odnaleziono pozostałości ceramiki podobnej do naczyń używanych do przygotowania kuskusu. Badania nad jego pochodzeniem odbyły się na terenie Kabylii a dokładnie w jaskiniach w pobliżu miasta Akbou. Przeprowadzili je antropolodzy z Narodowego Centrum Badań Prehistorycznych, Antropologicznych i Historycznych podległego Ministerstwu Kultury Algierii. Dodatkowo wykopaliska archeologiczne w mieście Tiaret odnalazły kilka przyborów do przygotowania kuskusu datowanych na IX w. W okolicach miasta Mila odkryli matmouras, rodzaj starożytnej kadzi, w której przechowywano kuskus. Muzeum Cirta w Konstantynie w Algierii przechowuje te historyczne naczynia.

Jak tradycyjnie przygotowuje się kuskus?

Kuskus jest wytwarzany z mąki-semoliny. Tradycyjna metoda przygotowania polega na gotowaniu go na parze w specjalnym garnku. Kuskus umieszcza się w górnej części garnka, natomiast dolną wypełnia się mięsem, warzywami, przyprawami i wodą. Unosząca się para gotuje kuskus i nasyca go smakami poniższych składników. Zalewanie go wrzątkiem jest tam zupełnie nie znane i niepraktykowane.

Kuskus- symbol i tradycja w Algierii

Kuskus jest powodem do dumy wielu Algierczyków, odgrywa ważną rolę w algierskiej kulturze i kuchni. To takie flagowe danie tego kraju. Kuskus jest często podawany na spotkaniach rodzinnych, uroczystościach i świętach religijnych. Np. święta, wesele, obrzezanie, stypa. Jest też daniem ,,obowiązkowo" serwowanym w piątki, coś jak w Polsce niedzielny rosół.

Rodzaje kuskusu w Algierii

W Algierii kuskus występuje w różnych wariantach- mięsny z warzywami (drób/wołowina/baranina), rybny, wyłącznie warzywny, z kiełbaskami merguez lub na słodko z rodzynkami, suszonymi owocami i orzechami. Niektórzy dodają też ugotowane na twardo jajka. Popularny jest też kuskus razowy. Algierczycy najczęściej serwują kuskus w towarzystwie maślanki.

Jakie przyprawy do kuskusu?

Algierski kuskus jest znany ze swoich wyrazistych smaków pochodzących z tradycyjnych składników. Przyprawy takie jak kminek, kolendra, kurkuma i cynamon są często, w zależności od regionu kraju, używane do przyprawiania sosu towarzyszącemu kuskusowi. Popularne jest także dodawanie specjalnej mieszanki przypraw dedykowanej temu daniu lub najbardziej popularnej ras el hanout. Obowiązkowe oczywiście są także pieprz i sól. 

Jak wygląda tradycyjne jedzenie kuskusu?

W Algierii jedzenie kuskusu to doświadczenie przesiąknięte tradycją. Danie jest zazwyczaj serwowane w rodzinnym stylu, wszyscy gromadzą się wokół wspólnego głębokiego talerza. Niektórzy jedzą kuskus rękoma, jednak większość współczesnych Algierczyków, szczególnie tych z miast, za pomocą łyżki. Takie wspólne jedzenie sprzyja więziom. Kuskus jest też symbolem gościnności.

Jak w Algierii mówi się na kuskus?

Algierczycy właściwie nie używają słowa kuskus. W zależności od regionu na kuskus mówi się: taam, seksu, kseksou, aberbuc, taberbouchet, berbocha, cousksi, lem'hawar, uccu.

Etymologia nazwy kuskus

Według algierskiego językoznawcy Salema Chakera, pochodzenie słowa „kuskus” jest najprawdopodobniej berberyjskie. Podstawowa forma słowa „seksu” wraz z jego odmianami fonetycznymi występuje w różnych dialektach berberyjskich. Dialekty berberyjskie na Saharze, w tym Touareg i Ghadames, mają nieco inną formę bo „keskesu”. Szerokie rozproszenie geograficzne terminu silnie sugeruje lokalne pochodzenie berberyjskie. Rdzeń *KS oznacza takie cechy, jak dobry kształt, dobre zwinięcie i zaokrąglenie.


Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Kuchnia algierska w pigułce

Prawdziwa kuchnia algierska jest aromatyczna i obfituje w różne przyprawy i zioła które nadają niesamowity smak i aromat przygotowywanym potrawom. Algierska kuchnia dziedziczy kulinarne tradycje berberskie, francuskie, hiszpańskie i otomańskie. Bazuje na świeżych i nie przetworzonych produktach- baraninie, jagnięcinie, drobiu, wołowinie (na pustyni popularne jest mięso wielbłąda), rybach (np.sardynki, dorada, miecznik, tuńczyk) i owocach morza (np.krewetki, mule, kalmary). Na owocach np. świeżych figach, owocach opuncji figowej, daktylach. Daktyle właściwie je się zarówno świeże jak i suszone. Algierczycy lubią je przegryzać jako przekąskę a także przygotowywać z nich różne słodkości. Prawie każde danie zawiera dużą ilość warzyw, zwłaszcza bakłażanów, cukinii, pomidorów, ziemniaków, słodkiej papryki, selera, ciecierzycy. Popularne są oliwki- zarówno zielone jak i czarne. Jedzone w sałatkach i gotowane w różnych daniach. Skoro już mowa o oliwkach to koniecznie muszę wspomnie

Języki w Algierii- w jakim języku mówią Algierczycy

Jeśli wydaje Wam się, że w Algierii ludzie posługują się klasycznym arabskim to jesteście w błędzie. Algierczycy bowiem uczą się go dopiero w szkole i nie używają go na co dzień. Języki w Algierii to dość skomplikowany temat gdyż w tym kraju  trzy główne języki jakimi posługują się ludzie to dialekt algierski (dardża), język tamazigh i język francuski. Do tego dochodzą także inne dialekty języka berberskiego (tamazigh).  Oryginalnym językiem Algierii był język berberski ponieważ to nie Arabowie lecz Berberowie (zwani inaczej amazigh) są rdzenną ludnością tego kraju. Berberski miał w Algierii (i ma nadal) różne dialekty. Arabski przybył do kraju gdy Algierię najechali Arabowie. To oni wprowadzili do Algierii kulturę arabską i islam. Kiedy kraj najechali i skolonizowali Francuzi, próbowali pozbyć się rodzimej kultury, a jednym ze sposobów, było narzucenie ludziom języka francuskiego. Po odzyskaniu niepodległości język arabski został ogłoszony językiem urzędowym. Zaś w 2016 roku

Szorba- algierska zupa

Szorba- pyszna zupa z Algierii. Aromatyczna i przepyszna. Pachnąca obłędnie przyprawami. Niezwykle popularna zupa w tym kraju, na równi z harirą.  Występuje w kilku wersjach w zależności od regionu. Zazwyczaj gotowana na baraninie, chociaż wiele osób preferuje cielęcinę lub kurczaka. Na północy Algierii warzywa zmieniają się zgodnie z sezonami- latem cukinia lub bakłażany a wiosną groszek lub fasola. Niektórzy lubią szorbę bez dodatków, inni z kaszką frik (ze zmiażdżonej pszenicy durum) a jeszcze inni z drobnym makaronem vermicelli. W wielu wersjach, pod koniec gotowania dodaje się suszoną lub świeżą miętę. Na wschodzie Algierii zupa ta bywa nazywana ,,djari'' i ma gładką konsystencję. Szorba może być także ,,biała'' przypominająca z wyglądu nasz polski rosół. Podobnie jak jej ,,czerwona''wersja  występuje w kilku wersjach w zależności od regionu. W Algierze lubi się dodawać do niej cynamon, zaś na wschodzie kraju przyprawa ta rzadko występuje w sło