Przejdź do głównej zawartości

Ciasto z kremem ajerkoniakowo- kajmakowym


Ciasto z kremem ajerkoniakowo- kajmakowym i porzeczkami. Robię kilka razy do roku, na różne okazje i zawsze budzi zachwyt więc na prawdę polecam :)

Sprawdzi się idealnie jako ciasto świąteczne, imieninowe lub urodzinowe.



Składniki na biszkopt:
  • 4 jajka
  • szczypta soli
  • 100 g cukru
  • 90 g mąki pszennej tortowej
  • 35 g kakao
 Nasączenie:
  • 125 ml ponczu- czyli zimna przegotowana woda wymieszana z 3 łyżkami wódki
Krem:
  •  350 g masła
  • 400 g masy kajmakowej z puszki
  • 2 łyżeczki kawy
  • ok. 300 g bezików
Dodatkowo:
  • 1 słoik dżemu z czarnej pożeczki
  • 250 ml śmietanki kremówki 30 lub 36%
  • 2 łyżki cukru pudru
  • 50 g startej na tarce gorzkiej czekolady

Mąkę pszenną i kakao wymieszać i przesiać do miski.

Blachę o wymiarach 25 x 36 cm wyłożyć papierem do pieczenia. 

Ubić białka ze szczyptą soli. Dodawać cukier cały czas ubijając. Po zakończeniu ubijania dodać żółtka i wymieszać na wolnych obrotach miksera.

Dodać przesianą mąkę z kakao, delikatnie wymieszać szpatułką. Ciasto wyłożyć do formy, wyrównać. Piec w temperaturze 180ºC do tzw. suchego patyczka. 

Ciasto wyjąć z piekarnika, formę upuścić z 30 cm na podłogę. Ciasto pozostawić w blaszce do wystudzenia. 

Masło utrzeć do powstania puszystej masy. Dodać kawę, następnie kajmak. Po utarciu masy, wlewać strużką ajerkoniak, cały czas ucierając. Odłożyć. 

Bezy pokroić drobno, wymieszać z kremem kajmakowym. 

Upieczony biszkopt pozostawić w formie, nasączyć ponczem. Posmarować warstwą dżemu. Na wierzch wyłożyć warstwę kremu kajmakowego i wyrównać. Schłodzić. 

Po 3 - 4 godzinach chłodzenia ciasta, ubić śmietanę kremówkę z cukrem pudrem i posmarować nią wierzch ciasta, schłodzić. Przed podaniem posypać startą czekoladą.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Kuchnia algierska w pigułce

Prawdziwa kuchnia algierska jest aromatyczna i obfituje w różne przyprawy i zioła które nadają niesamowity smak i aromat przygotowywanym potrawom. Algierska kuchnia dziedziczy kulinarne tradycje berberskie, francuskie, hiszpańskie i otomańskie. Bazuje na świeżych i nie przetworzonych produktach- baraninie, jagnięcinie, drobiu, wołowinie (na pustyni popularne jest mięso wielbłąda), rybach (np.sardynki, dorada, miecznik, tuńczyk) i owocach morza (np.krewetki, mule, kalmary). Na owocach np. świeżych figach, owocach opuncji figowej, daktylach. Daktyle właściwie je się zarówno świeże jak i suszone. Algierczycy lubią je przegryzać jako przekąskę a także przygotowywać z nich różne słodkości. Prawie każde danie zawiera dużą ilość warzyw, zwłaszcza bakłażanów, cukinii, pomidorów, ziemniaków, słodkiej papryki, selera, ciecierzycy. Popularne są oliwki- zarówno zielone jak i czarne. Jedzone w sałatkach i gotowane w różnych daniach. Skoro już mowa o oliwkach to koniecznie muszę wspomnie

Języki w Algierii- w jakim języku mówią Algierczycy

Jeśli wydaje Wam się, że w Algierii ludzie posługują się klasycznym arabskim to jesteście w błędzie. Algierczycy bowiem uczą się go dopiero w szkole i nie używają go na co dzień. Języki w Algierii to dość skomplikowany temat gdyż w tym kraju  trzy główne języki jakimi posługują się ludzie to dialekt algierski (dardża), język tamazigh i język francuski. Do tego dochodzą także inne dialekty języka berberskiego (tamazigh).  Oryginalnym językiem Algierii był język berberski ponieważ to nie Arabowie lecz Berberowie (zwani inaczej amazigh) są rdzenną ludnością tego kraju. Berberski miał w Algierii (i ma nadal) różne dialekty. Arabski przybył do kraju gdy Algierię najechali Arabowie. To oni wprowadzili do Algierii kulturę arabską i islam. Kiedy kraj najechali i skolonizowali Francuzi, próbowali pozbyć się rodzimej kultury, a jednym ze sposobów, było narzucenie ludziom języka francuskiego. Po odzyskaniu niepodległości język arabski został ogłoszony językiem urzędowym. Zaś w 2016 roku

Szorba- algierska zupa

Szorba- pyszna zupa z Algierii. Aromatyczna i przepyszna. Pachnąca obłędnie przyprawami. Niezwykle popularna zupa w tym kraju, na równi z harirą.  Występuje w kilku wersjach w zależności od regionu. Zazwyczaj gotowana na baraninie, chociaż wiele osób preferuje cielęcinę lub kurczaka. Na północy Algierii warzywa zmieniają się zgodnie z sezonami- latem cukinia lub bakłażany a wiosną groszek lub fasola. Niektórzy lubią szorbę bez dodatków, inni z kaszką frik (ze zmiażdżonej pszenicy durum) a jeszcze inni z drobnym makaronem vermicelli. W wielu wersjach, pod koniec gotowania dodaje się suszoną lub świeżą miętę. Na wschodzie Algierii zupa ta bywa nazywana ,,djari'' i ma gładką konsystencję. Szorba może być także ,,biała'' przypominająca z wyglądu nasz polski rosół. Podobnie jak jej ,,czerwona''wersja  występuje w kilku wersjach w zależności od regionu. W Algierze lubi się dodawać do niej cynamon, zaś na wschodzie kraju przyprawa ta rzadko występuje w sło