Przejdź do głównej zawartości

czekoladowy sernik na zimno z malinami

 

Sernik czekoladowy z malinami na zimno to ciasto od którego trudno się oderwać. Wspaniałe zarówno bez okazji jak i jako imieninowy sernik lub świąteczne ciasto. 


spód:
  •  160 g kruchych ciasteczek czekoladowych
  • 30 g masła
krem:
  • 1 kg twarogu sernikowego lub 3 krotnie zmielony biały ser
  • 1/2 szklanki cukru
  • 200 g czekolady deserowej
  • 1 i 1/2 łyżki żelatyny spożywczej (lub agar w odpowiednich proporcjach)
  • 1/4 szklanki mleka lub wody
dodatkowo:
  • 300 g malin lub innych owoców
  • 2 galaretki malinowe

Galaretki przygotować zgodnie z instrukcją na opakowaniu, odejmując 1/2 szklanki wody z całej ilości wody (z 1 litra). 

Ciasteczka zblendować i dodać roztopione masło i ponownie zblendować aż składniki dokładnie się połączą. Ciasteczkami wyłożyć spód tortownicy o średnicy 26 cm i uklepać. 

Ser wymieszać z cukrem. 

Czekoladę połamać na kosteczki, włożyć do miski i roztopić, chwilę przestudzić. Połączyć z serem w następujący sposób: do czekolady dodawać po 2 - 3 łyżki sera cały czas mieszając, aż na koniec uzyskamy gładką masę. 

Żelatynę zalać gorącą wodą i odstawić na 5 minut do napęcznienia. Następnie mieszać aż żelatyna całkowicie się rozpuści. Do żelatyny dodać 1 - 2 łyżki masy czekoladowej i wymieszać, następnie dodać kolejne łyżki masy mieszając. Połączyć z resztą masy czekoladowej. Wyłożyć na spód z ciasteczek i wstawić do lodówki. 

Po około 1 - 2 godzinach, gdy masa będzie już trochę stężała, wyłożyć owoce oraz zimną choć jeszcze płynną galaretkę. Zostawić ciasto w lodówce na kilka godzin a najlepiej na całą noc.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Kuchnia algierska w pigułce

Prawdziwa kuchnia algierska jest aromatyczna i obfituje w różne przyprawy i zioła które nadają niesamowity smak i aromat przygotowywanym potrawom. Algierska kuchnia dziedziczy kulinarne tradycje berberskie, francuskie, hiszpańskie i otomańskie. Bazuje na świeżych i nie przetworzonych produktach- baraninie, jagnięcinie, drobiu, wołowinie (na pustyni popularne jest mięso wielbłąda), rybach (np.sardynki, dorada, miecznik, tuńczyk) i owocach morza (np.krewetki, mule, kalmary). Na owocach np. świeżych figach, owocach opuncji figowej, daktylach. Daktyle właściwie je się zarówno świeże jak i suszone. Algierczycy lubią je przegryzać jako przekąskę a także przygotowywać z nich różne słodkości. Prawie każde danie zawiera dużą ilość warzyw, zwłaszcza bakłażanów, cukinii, pomidorów, ziemniaków, słodkiej papryki, selera, ciecierzycy. Popularne są oliwki- zarówno zielone jak i czarne. Jedzone w sałatkach i gotowane w różnych daniach. Skoro już mowa o oliwkach to koniecznie muszę wspomnie

Języki w Algierii- w jakim języku mówią Algierczycy

Jeśli wydaje Wam się, że w Algierii ludzie posługują się klasycznym arabskim to jesteście w błędzie. Algierczycy bowiem uczą się go dopiero w szkole i nie używają go na co dzień. Języki w Algierii to dość skomplikowany temat gdyż w tym kraju  trzy główne języki jakimi posługują się ludzie to dialekt algierski (dardża), język tamazigh i język francuski. Do tego dochodzą także inne dialekty języka berberskiego (tamazigh).  Oryginalnym językiem Algierii był język berberski ponieważ to nie Arabowie lecz Berberowie (zwani inaczej amazigh) są rdzenną ludnością tego kraju. Berberski miał w Algierii (i ma nadal) różne dialekty. Arabski przybył do kraju gdy Algierię najechali Arabowie. To oni wprowadzili do Algierii kulturę arabską i islam. Kiedy kraj najechali i skolonizowali Francuzi, próbowali pozbyć się rodzimej kultury, a jednym ze sposobów, było narzucenie ludziom języka francuskiego. Po odzyskaniu niepodległości język arabski został ogłoszony językiem urzędowym. Zaś w 2016 roku

Szorba- algierska zupa

Szorba- pyszna zupa z Algierii. Aromatyczna i przepyszna. Pachnąca obłędnie przyprawami. Niezwykle popularna zupa w tym kraju, na równi z harirą.  Występuje w kilku wersjach w zależności od regionu. Zazwyczaj gotowana na baraninie, chociaż wiele osób preferuje cielęcinę lub kurczaka. Na północy Algierii warzywa zmieniają się zgodnie z sezonami- latem cukinia lub bakłażany a wiosną groszek lub fasola. Niektórzy lubią szorbę bez dodatków, inni z kaszką frik (ze zmiażdżonej pszenicy durum) a jeszcze inni z drobnym makaronem vermicelli. W wielu wersjach, pod koniec gotowania dodaje się suszoną lub świeżą miętę. Na wschodzie Algierii zupa ta bywa nazywana ,,djari'' i ma gładką konsystencję. Szorba może być także ,,biała'' przypominająca z wyglądu nasz polski rosół. Podobnie jak jej ,,czerwona''wersja  występuje w kilku wersjach w zależności od regionu. W Algierze lubi się dodawać do niej cynamon, zaś na wschodzie kraju przyprawa ta rzadko występuje w sło