Przejdź do głównej zawartości

Karantika- algierskie danie z mąki ciecierzycy



Karantika to danie z mąki z ciecierzycy, bardzo popularne na zachodzie Algierii i wschodzie Maroko. Oryginalnie wywodzące się z Hiszpanii. Według historyków, to hiszpańscy Żydzi przynieśli ze sobą ten przepis do Afryki Północnej.

Karantika to typowe uliczne jedzenie. W Algierii do kupienia albo w formie pasty którą wysmarowana jest bagietka albo w restauracji/specjalnym punkcie specjalizującym się tylko w tym daniu w formie kawałka karantiki na talerzu. Tradycyjnie podaje się ją razem z ostrą przyprawą harissą (na którą przepis znajdziecie tutaj)

Przepisy na karantikę różnią się między sobą szczegółami np. nie wszyscy dodają mleko lub jajko. Niektórzy preferują karantikę o konsystencji smarownej pasty a inni wyłącznie jako zwarty ale miękki w środku kawałek dania. Ja przedstawiam Wam wersję którą przywiozłam z Oranu i takową robię od kilku już lat.

Przed Wami algierska karantika, wypróbujecie? :)

SKŁADNIKI:

  • 1 szklanka mąki z ciecierzycy
  • 1,5 szklanki wody
  • 80 ml mleka
  • 80 ml oleju
  • płaska łyżeczka soli
  • łyżeczka lub dwie kminu rzymskiego
  • szczypta kminku (opcjonalnie ale ja dodaje)
  • 1 jajko
  • harissa do posmarowania gotowej karantiki (opcjonalnie ale warto!)

WYKONANIE:


Wszystkie składniki wymieszać za pomocą trzepaczki i gotową masę przelać do naczynia żaroodpornego lub foremki wyłożonej papierem do pieczenia. Piec w 200 stopniach przez ok. godzinę. Jeśli ma się opcje w piekarniku aby piec górę, to na ostatnie 15 minut warto ją włączyć. Gotową karantikę posmarować harissą i podawać razem z pieczywem.

Popularne posty z tego bloga

Kuchnia algierska w pigułce

Prawdziwa kuchnia algierska jest aromatyczna i obfituje w różne przyprawy i zioła które nadają niesamowity smak i aromat przygotowywanym potrawom. Algierska kuchnia dziedziczy kulinarne tradycje berberskie, francuskie, hiszpańskie i otomańskie. Bazuje na świeżych i nie przetworzonych produktach- baraninie, jagnięcinie, drobiu, wołowinie (na pustyni popularne jest mięso wielbłąda), rybach (np.sardynki, dorada, miecznik, tuńczyk) i owocach morza (np.krewetki, mule, kalmary). Na owocach np. świeżych figach, owocach opuncji figowej, daktylach. Daktyle właściwie je się zarówno świeże jak i suszone. Algierczycy lubią je przegryzać jako przekąskę a także przygotowywać z nich różne słodkości. Prawie każde danie zawiera dużą ilość warzyw, zwłaszcza bakłażanów, cukinii, pomidorów, ziemniaków, słodkiej papryki, selera, ciecierzycy. Popularne są oliwki- zarówno zielone jak i czarne. Jedzone w sałatkach i gotowane w różnych daniach. Skoro już mowa o oliwkach to koniecznie muszę wspomnie

Języki w Algierii- w jakim języku mówią Algierczycy

Jeśli wydaje Wam się, że w Algierii ludzie posługują się klasycznym arabskim to jesteście w błędzie. Algierczycy bowiem uczą się go dopiero w szkole i nie używają go na co dzień. Języki w Algierii to dość skomplikowany temat gdyż w tym kraju  trzy główne języki jakimi posługują się ludzie to dialekt algierski (dardża), język tamazigh i język francuski. Do tego dochodzą także inne dialekty języka berberskiego (tamazigh).  Oryginalnym językiem Algierii był język berberski ponieważ to nie Arabowie lecz Berberowie (zwani inaczej amazigh) są rdzenną ludnością tego kraju. Berberski miał w Algierii (i ma nadal) różne dialekty. Arabski przybył do kraju gdy Algierię najechali Arabowie. To oni wprowadzili do Algierii kulturę arabską i islam. Kiedy kraj najechali i skolonizowali Francuzi, próbowali pozbyć się rodzimej kultury, a jednym ze sposobów, było narzucenie ludziom języka francuskiego. Po odzyskaniu niepodległości język arabski został ogłoszony językiem urzędowym. Zaś w 2016 roku

Szorba- algierska zupa

Szorba- pyszna zupa z Algierii. Aromatyczna i przepyszna. Pachnąca obłędnie przyprawami. Niezwykle popularna zupa w tym kraju, na równi z harirą.  Występuje w kilku wersjach w zależności od regionu. Zazwyczaj gotowana na baraninie, chociaż wiele osób preferuje cielęcinę lub kurczaka. Na północy Algierii warzywa zmieniają się zgodnie z sezonami- latem cukinia lub bakłażany a wiosną groszek lub fasola. Niektórzy lubią szorbę bez dodatków, inni z kaszką frik (ze zmiażdżonej pszenicy durum) a jeszcze inni z drobnym makaronem vermicelli. W wielu wersjach, pod koniec gotowania dodaje się suszoną lub świeżą miętę. Na wschodzie Algierii zupa ta bywa nazywana ,,djari'' i ma gładką konsystencję. Szorba może być także ,,biała'' przypominająca z wyglądu nasz polski rosół. Podobnie jak jej ,,czerwona''wersja  występuje w kilku wersjach w zależności od regionu. W Algierze lubi się dodawać do niej cynamon, zaś na wschodzie kraju przyprawa ta rzadko występuje w sło