Przejdź do głównej zawartości

Ciasto pomarańczowe

Ciasto pomarańczowe. Miękkie i puszyste w środku, oblane słodkim pomarańczowym syropem. Wygląda oryginalnie a smakuje znakomicie 

2 pomarańcze sycylijskie plus 1 zwykła
150 g cukru
100 ml wody
185 g maślanki
110 g masła
3 jajka
220 g mąki
1 łyżeczka proszku do pieczenia
160 g cukru

Pomarańcze sycylijskie wyszorować i wyparzyć. Pokroić w grube plasterki. Tyle aby przykryć dno 23 cm tortownicy. Do garnka nalać trochę wody i gdy będzie się gotować włożyć plasterki pomarańczy na dwie, trzy minuty aby pozbyć się goryczki. Następnie wylać wodę i wlać 100 ml czystej wody i wsypać 150 g cukru. Gdy cukier się rozpuści, włożyć plasterki i gotować przez 10-15 minut. Następnie wyjąć i ułożyć na dno tortownicy uprzednio wyłożone papierem do pieczenia. Syrop przelać do miseczki i odstawić. Teraz zabieramy się za ciasto: do miski wlać maślankę, dodać roztopione i przestudzone masło, jajka, cukier oraz startą skórkę ze zwykłej pomarańczy (uprzednio wyszorowanej i wyparzonej). Wymieszać dokładnie. Dodać przesianą mąkę, proszek do pieczenia i dokładnie wymieszać. Wylać ciasto, wyrównać. Piec w 180 stopniach aż do tzw. suchego patyczka. Po upieczeniu otworzyć tortownicę i odciąć samą górę ciasta która nie będzie już potrzebna. Jeszcze gorące polewamy naszym syropem (zostawiamy 2-3 łyżki syropu na później). Zostawiamy do wystygnięcia. Gdy wystygnie przekładamy dnem do góry na paterę i odwracamy. Polewamy syropem plastry pomarańczy aby ciasto ładnie się błyszczało. Smacznego

Popularne posty z tego bloga

Kuchnia algierska w pigułce

Prawdziwa kuchnia algierska jest aromatyczna i obfituje w różne przyprawy i zioła które nadają niesamowity smak i aromat przygotowywanym potrawom. Algierska kuchnia dziedziczy kulinarne tradycje berberskie, francuskie, hiszpańskie i otomańskie. Bazuje na świeżych i nie przetworzonych produktach- baraninie, jagnięcinie, drobiu, wołowinie (na pustyni popularne jest mięso wielbłąda), rybach (np.sardynki, dorada, miecznik, tuńczyk) i owocach morza (np.krewetki, mule, kalmary). Na owocach np. świeżych figach, owocach opuncji figowej, daktylach. Daktyle właściwie je się zarówno świeże jak i suszone. Algierczycy lubią je przegryzać jako przekąskę a także przygotowywać z nich różne słodkości. Prawie każde danie zawiera dużą ilość warzyw, zwłaszcza bakłażanów, cukinii, pomidorów, ziemniaków, słodkiej papryki, selera, ciecierzycy. Popularne są oliwki- zarówno zielone jak i czarne. Jedzone w sałatkach i gotowane w różnych daniach. Skoro już mowa o oliwkach to koniecznie muszę wspomnie
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Języki w Algierii- w jakim języku mówią Algierczycy

Jeśli wydaje Wam się, że w Algierii ludzie posługują się klasycznym arabskim to jesteście w błędzie. Algierczycy bowiem uczą się go dopiero w szkole i nie używają go na co dzień. Języki w Algierii to dość skomplikowany temat gdyż w tym kraju  trzy główne języki jakimi posługują się ludzie to dialekt algierski (dardża), język tamazigh i język francuski. Do tego dochodzą także inne dialekty języka berberskiego (tamazigh).  Oryginalnym językiem Algierii był język berberski ponieważ to nie Arabowie lecz Berberowie (zwani inaczej amazigh) są rdzenną ludnością tego kraju. Berberski miał w Algierii (i ma nadal) różne dialekty. Arabski przybył do kraju gdy Algierię najechali Arabowie. To oni wprowadzili do Algierii kulturę arabską i islam. Kiedy kraj najechali i skolonizowali Francuzi, próbowali pozbyć się rodzimej kultury, a jednym ze sposobów, było narzucenie ludziom języka francuskiego. Po odzyskaniu niepodległości język arabski został ogłoszony językiem urzędowym. Zaś w 2016 roku
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Szorba- algierska zupa

Szorba- pyszna zupa z Algierii. Aromatyczna i przepyszna. Pachnąca obłędnie przyprawami. Niezwykle popularna zupa w tym kraju, na równi z harirą.  Występuje w kilku wersjach w zależności od regionu. Zazwyczaj gotowana na baraninie, chociaż wiele osób preferuje cielęcinę lub kurczaka. Na północy Algierii warzywa zmieniają się zgodnie z sezonami- latem cukinia lub bakłażany a wiosną groszek lub fasola. Niektórzy lubią szorbę bez dodatków, inni z kaszką frik (ze zmiażdżonej pszenicy durum) a jeszcze inni z drobnym makaronem vermicelli. W wielu wersjach, pod koniec gotowania dodaje się suszoną lub świeżą miętę. Na wschodzie Algierii zupa ta bywa nazywana ,,djari'' i ma gładką konsystencję. Szorba może być także ,,biała'' przypominająca z wyglądu nasz polski rosół. Podobnie jak jej ,,czerwona''wersja  występuje w kilku wersjach w zależności od regionu. W Algierze lubi się dodawać do niej cynamon, zaś na wschodzie kraju przyprawa ta rzadko występuje w sło
Prześlij komentarz
Czytaj więcej